Τα λεφτά δεν είναι φιστίκια...

Γράφει ο

ΚΩΣΤΑΣ ΣΠΥΡΑΚΗΣ

(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Α.Ν. των συντακτών", 28/8/2013)
Τέσσερις μόλις ημέρες έμειναν για τη λήξη της φετινής μεταγραφικής περιόδου και πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, αρκετοί ποδοσφαιριστές βρίσκονται ακόμη στο "ράφι". Μεταξύ αυτών και πολλοί που θεωρούνται ονόματα στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και με πλούσιο βιογραφικό στις επαγγελματικές κατηγορίες.


Για ποιο λόγο όμως, πολλοί πρωτοκλασάτοι να έχουν μείνει ελεύθεροι; Για ποιο λόγο εκατοντάδες ποδοσφαιριστές μέχρι και τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές να κινδυνεύουν να μείνουν εκτός αγωνιστικών χώρων; Η απάντηση γι' αυτούς που βρίσκονται στο χώρο και κυρίως για τους παράγοντες και τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές, είναι γνωστή...

Γιατί απλούστατα, πολλά καλομαθημένα παιδιά που τα προηγούμενα χρόνια -χωρίς να φταίνε- έμαθαν να παίρνουν χρήματα... με τη σέσουλα, για να κάνουν το αυτονόητο. Να παίξουν ποδόσφαιρο και να αθληθούν. Έμαθαν να παίρνουν κάτι εκατοντάδες ευρώ το μήνα για να προπονούνται και να παίζουν το Σαββατοκύριακο και στην ουσία να παίρνουν έναν μισθό, κάνοντας το χόμπι τους.

Από τη στιγμή όμως που τα οικονομικά δεδομένα στην Ελληνική κοινωνία άλλαξαν με τρομερή ταχύτητα, γι' αυτά τα παλικάρια είναι πλέον πολύ δύσκολο να κατανοήσουν και να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι θα πάρουν μεταγραφή είτε με πολύ λιγότερα χρήματα ή ακόμη και δωρεάν.

Κι όμως, ακόμη και μ’ αυτά τα οικονομικά δεδομένα, κάποιοι ποδοσφαιριστές συνεχίζουν να… ζουν σε έναν άλλο κόσμο και να ζητάνε ποσά παράλογα για να φορέσουν τη φανέλα μίας ομάδας. Δεν δύναται αυτήν την εποχή να υπάρχουν παίκτες που να απαιτούν κάτι χιλιάδες ευρώ, διαστρεβλώνοντας την έννοια του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου. Δεν έχουν καταλάβει ότι τα λεφτά, δεν είναι φιστίκια…

Δυστυχώς όμως, γι’ αυτήν την εξέλιξη δεν ευθύνονται οι ποδοσφαιριστές, αλλά αποκλειστικά και μόνο οι παράγοντες. Αυτοί που τα προηγούμενα χρόνια, τις εποχές των ισχνών αγελάδων, έμαθαν να πετάνε τα λεφτά τους μη μπορώντας να κατανοήσουν σε τι βαθμό βλάπτουν το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Θέλοντας να κάνουν τη μόστρα τους επειδή είχαν μία οικονομική επιφάνεια, γύρισαν την πλάτη στα νέα παιδιά και απαξίωσαν τα τμήματα υποδομής και έκαναν «μάγκες» κάποιους που ήθελαν να κάνουν επάγγελμα το ποδόσφαιρο σε ερασιτεχνικό επίπεδο, να μη δουλέψουν και να ζουν από αυτό…

Ευτυχώς όμως προσγειωθήκαμε έστω και ανώμαλα στην πραγματικότητα και ήρθε η ώρα να καταλάβουμε όλοι μας, ότι στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο δεν χωράνε πολλά χρήματα, λεζάντες και ακριβοπληρωμένες προσωπικότητες.